czym jest talent?
No i całe szczęście że nie ma mimiki twarzy Carrey'a! A czy talentu nie posiada? Posiada i to duży, przez co nie pozwolił się zaszufladkować, jak Stalone, do określonych ról. A aby aktor mający na swym koncie wiele ról w filmach bezsensownych sprawdził się w gatunku zupełnie przeciwnym- to to świadczy właśnie o talencie aktorskim.

hmmmm
jaki film z Arnim byl przeciwny od bezsensownych? - no oprócz Terminatora (1 i moze 2) - jedynke nawet bardzo podziwiam (tam arni jako w jedynym naprawde był świetny! do tej roli pasował wyśmienicie!

kilka
Terminatora ja akurat wole dwójkę i to o wiele niż pierwszą część, bo ta za dużo stara się pozować na inteligentny film, a z resztą tani sentymentalizm, który się tam przewija nie pasuje zupełnie do tego typu kina (jest dobra, "ale"). To tytułem wstępu. Teraz odpowiem na Twe pytanie- Prawdziwe kłamstwa choćby. Gra nieźle, z dużą autoironią względem postaci, charakterystycznych dla siebie, następnie- Bliźniacy i Junior. Nie chodzi mi o to że tylko i wyłącznie te obrazy są okey, a o to właśnie ze Arnie gra na poziomie.

hmmm
a mnie wydaje się , że jedynka jest straszniejsza......... postać "złego terminatora" bardziej tajemnicza............ a poza tym w 2 jest inne podejście do pojecia czasu i tylko to jest interesujące........ chociaż gdzie owo podejście do możliuwości zmiany przyszlości jest lepsze - kwestia dla długiej debaty (a poza tym nie potrafie teraz stanąć jednoznacznie po ktorejś stronie) - ale jezeli wykazujesz ochote do podjacia takowej to bardzo chetnie......... ale poza owym innym, podejsciem czasu nie ma tu nic nowego w swerze "treści".

reżysersko oba są wielki - a trójka słabiutka!

oke
Możemy podyskutować, tyle że jedynkę widziałam ostatni raz na tyle dawno że wszelkich szczegółów nie pamiętam...z reszta 2 też na pamięć nie znam. Chodzi mi o to że 2 jest lepsza pod tym względem iż nie ma w niej sentymentalizmu, są świetne sceny (węglące się postaci!), moim zdaniem lepszy klimat, jak również...bawi mnie ten film, a i muzyka! Z reszta do T2 nie ma poważnego podejścia, jakie jest w jedynce- choćby ów kciuk na pożegnanie, miłe mrugnięcie oka do widza przecież! A w jedynce jest stereotypowo- główny bohater wychodzi na męczennika nieco, a końcówka o nadchodzącym kataklizmie też mi nie odpowiada;