Prawdziwa perełka! Twórcy mimo małych środków odtworzyli bajeczny klimat lat 60tych i niepokojów związanych z Wietnamem. Do tego zebrali genialną obsadę, złożoną z aktorów którzy w przyszłości mieli się okazać prawdziwym objawieniem.
Nostalgiczny klimat młodości, pierwsze miłości, problemy w szkole i wszechobecny bunt. Wszystko to wypadło bardzo prawdziwie dzięki zapadającym w pamięć scenom. Długo nie zapomnę nieśmiałej rozmowy Scotta i Beth w świetle księżyca, kłótni między braćmi czy monologu Ev o "chrapiących mężczyznach". Mimo niewielu indywidualnych cech, postaci zostały ożywione przez aktorów i na prawdę można było uwierzyć w ich najgłupsze troski.
Nie ma co jednak ukrywać, pierwsze skrzypce gra tu klimat. Mnie jako młodej osobie oglądało się to z ciarkami na plecach, bo przed niektórymi wyborami bohaterów sam przecież staję. Może wojna mi nie grozi, ale przyszłość nadchodzi wielkimi krokami.
Dałbym chętnie 8, ale są tu niestety momenty tak ckliwe i patetyczne że chce się rzygać. Jako że lata 60 są tematem przewodnim, od czapy musiały się pojawić sceny z LSD, gołymi hipisami i nazwiska ulubionych kapel epoki, mimo że wystarczała świetna ścieżka dźwiękowa by ilustrować trendy. No i zakończenie jest wprost żałosne. Ten happy end jest tak bardzo happy że własnym oczom nie dowierzałem. Reszta by jeszcze przeszła, ale końcówka zabija cały czar tej opowieści.
Mimo to polecam. Zawsze można wyłączyć 10 minut przed czasem ;P