Nie ma co tu się specjalnie rozpisywać na temat tego filmu, bo po prostu szkoda sił i inwencji. „W rękach szaleńca” (cholera, nie wiem w końcu, jaki jest polski tytuł tego filmu) na pewno nie jest pod żadnym względem filmem godnym uwagi. Jest to dziełko mocno takie sobie, jeden z wielu ewidentnie B-klasowych thrillerów, jakie na potrzeby wypożyczalni VHS produkowano hurtowo. Oczywiście emocji i napięcia w tym filmie jest bardzo niewiele, bohaterowie są przerysowani (zwłaszcza Charlie Sheen i ta czarnoskóra policjantka), film jest bardzo przewidywalny, mało prawdopodobny (przytłacza zwłaszcza głupota policji), a zakończenie banalne. Początkowo film jest utrzymany w konwencji kina familijnego, później trochę akcja się rozkręca. Oglądając „W rękach szaleńca” ma się wrażenie, że twórcy mieli wprawdzie jakiś pomysł na zrobienie filmu, ale inwencji starczyło im na pierwsze pół godziny, bo później zaczęli kombinować, powtarzać się, byle tylko dobrnąć jakoś do przyzwoitej długości seansu.
I tylko szkoda, że Charliemu Sheenowi przyszło grać w takich gniotach. Aż żal patrzeć, jak ten utalentowany skądinąd aktor rozmienił swój talent na drobne. Widać, że Charlie męczy się, grając w takich podrzędnych produkcjach. Naprawdę szkoda zmarnowanego talentu.