Na film trafiłem przypadkowo, słuchając audycji radiowej trójce. Obejrzałem i przyznam, ze film jest bardzo skromny, ale nie oznacza to wcale ze nie jest wart obejrzenia. Myślę, że osoby które coś już przeszły w życiu będą potrafiły zrozumieć przesłanie tej historii. Bo gdyby tak się zastanowić, to zwróćcie uwagę jakie sami mamy hamulce w życiu i pomyślcie sobie jak to Wasze życie mogłoby wyglądać, gdyby okazało się, że został Wam do przeżycia tylko jeden miesiąc - jak glównej bohaterce tego filmu. Kobieta "puściła" wszystko i zaczęła żyć pełnią życia wiedząc, że zostało jej niewiele czasu. Każda chwila była dla niej ważna, "smakowała" wszystkiego co do jedzienia i nie tylko... W tym trudnym dla siebie okresie była też sama, co dało jej szanse doświadczyć pewnego rodzaju Katharsis. Więź ze samą sobą, każdego dnia coraz silniejsza sprawiła, że obudziła w sobie dziecko, które każde z nas przecież w sobie nosi. Słuchając siebie, swojego wewnętrznego głosu pozwoliła sobie na rzeczy, o których juz zapomniała (jako dorosła), a które ważne były dla niej w dzieciństwie...marzyła przecież o własnej gitarze. Kto wie czy gdyby rodzice nie wspierali by jej już wcześniej w jej marzeniach, nie rozwinełaby w sobie jakieś pasji. Los jej jednak potoczył się tak, ze do takich wniosków doszła sama, w czasie kiedy doznawała oczyszczania. Odnalazła przecież pasje. Myslę, że pozytywne emocje jakie w sobie obudziła i jakiś przypadek spowodował takie zaskakujące zakończenie.